به گزارش سرویس مسجدپژوه پایگاه تخصصی مسجد، ۲۵ مهر ماه «روز جهانی غذا» نامگذاری شده است. یکی از اموری که در هدایت انسانها و تقرب به خداوند تأثیری بسیار اساسی دارد، غذای انسان است؛ به همین جهت، در جای جای قرآن کریم در این زمینه، اشارات متعددی مطرح شده است؛ از جمله فرموده: «فلینظر الانسان إلی طعامه» (سوره عبس/ آیه ۲۴) قرآن، کتاب هدایت است و هر آنچه که اشاره می‌کند قطعا مؤثر در هدایت است؛ پس معلوم می‌شود توجه به غذا تأثیری اساسی در هدایت انسان دارد.
مسجد به عنوان خانه خدا و محل عبادت و اظهار عبودیت نسبت به خداوند باید هر آنچه را که زمینه ساز تقرب به خداوند و هدایت انسان است، در جامعه نهادینه سازی کند. چنانچه گفته شد غذای انسان دخلی اساسی در سرنوشت و هدایت او دارد؛ لذا می‌طلبد که مساجد نقش مؤثری در این زمینه ایفا نمایند؛ از جمله می‌توان با برگزاری جلسات آموزشی و تکثیر جزوات مناسب و معرفی کتاب و برگزاری مسابقات و طرح‌های متنوع دیگر، گامی اساسی در این زمینه برداشت.
در زمینه غذا دو محور اساسی باید به مردم آموزش داده شود:
۱- نوع و کیفیت غذا: این دو مقوله آنقدر مهم‌اند که در روایات از خوردن غذای دشمنان خدا نهی شده است: «...و لا تَطعموا مَطاعِمَ أعدائی ... فَتَکُونوا أعدائی کما هُم أعدائی» (وسائل‌الشیعه، ج ۱، ص ۱۱۱، ح ۱۱) از دیدگاه روایت مذکور، یکی از اموری که موجب ایجاد عداوت با خداوند متعال می‌شود، خوردن غذای دشمنان خداست. بنابراین، نوع غذا می‌تواند انسان را از خدا دور کند و یا متقرب به او بسازد. غذای مناسب، روح و جسم انسان را می‌سازد.
مساجد باید مبتنی بر آموزه‌های قرآن و اهل بیت علیهم‌السلام غذای مناسب برای تقرب انسان به خداوند را به جامعه معرفی نمایند.
۲- آداب غذا: دومین نکته در غذا این است که آداب غذا و چگونگی غذا خوردن باید مورد آموزش قرار گیرد. این امر در آموزش و پرورش، مورد غفلت است و مساجد باید این خلأ را پر کنند. عدم رعایت آداب غذا، علاوه بر ایجاد مشکلات جسمی و بیماری‌ها، موجب ایجاد مشکلات روحی، روانی و اخلاقی نیز می‌شود. رعایت این آداب علاوه بر تأثیرات جسمی، قطعا در انسان‌سازی نیز نقش جدی دارد وگرنه در آیات و روایات به ذکر آن پرداخته نمی‌شد. برخی از این آداب به شرح زیر است:
۱- جویدن غذا
۲- خوردن به وقت گرسنگی، نه پیش از آن
۳- دست کشیدن از غذا قبل از سیری کامل
۴- پرهیز از خوردن غذا بر روی غذا؛ از اهل بیت علیهم‌السلام روایت شده که «الداء الدویّ ادخال الطعام علی الطعام» (موسوعه الاحادیث الطبیه، ج ۲، ص ۴۲۹) بدترین عامل بیماری، خوردن غذا بر روی غذایی است که هنوز هضم نشده است.