به گزارش پایگاه
تخصصی مسجد، اقدامات تروریستی و جنایات ضد حقوق بشری همچون سوءقصد نافرجام به حضرت آیت‌الله العظمی امام
خامنه‌ای(مدظله‌العالی) در 6 تیر سال 60، به شهادت رساندن آیت‌الله دکتر بهشتی و 72 نفر از یاران ایشان در 7 تیر همان سال، به شهادت رساندن محمد کچویی رئیس
زندان اوین در 8 تیر در سال 60، به شهادت رساندن آیت‌الله صدوقی نماینده امام
خمینی (ره) و امام جمعه یزد در 11 تیر سال 61، بمباران شیمیایی سردشت و به شهادت رساندن 110 نفر توسط هواپیما‌های جنگی رژیم بعثی عراق در8 تیر سال 66 و شلیک موشک به هواپیمای مسافربری ایران توسط ناو آمریکایی "وینسنس"
و به شهادت رساندن 290 نفر در 12 تیرماه سال 67 سبب شد تا ششم تا دوازدهم تیرماه به پیشنهاد مقام
معظم رهبری به «هفته بازخوانی و افشای حقوق بشر آمریکایی» نامگذاری شود تا هر ساله
در این هفته فرصت مناسبی برای افشای جنایات آمریکای خون‌خوار زیر پوشش دفاع از
حقوق بشر فراهم و اقدامات تروریستی و شیطانی استکبار جهانی و گروهک‌های تحت حمایت
آنان برای مردم به‌ویژه نسل جوان یادآوری شود.
در این
گزارش قصد نداریم به طور کامل به جنایات بی شمارِ آمریکا و مزدورانش در دهه‌های
گذشته بپردازیم. اما بنا داریم با بازخوانی برخی جنایتهای اخیر این جنایتکار بزرگ به ابعاد و دلایل
آنها بپردازیم. در این نوشتار، نگارنده سعی دارد تا با مرور این جنایات به این
سوال پاسخ دهد که، چه چیزی در ترورهای دهه 60 و اوایل انقلاب ثابت مانده و چه چیزی
تغییر کرده است؟
حقوق بشر
به سبک تفرقه افکنی
آنچه که
مسلم است فتنه های آمریکا و اسرائیل در این ترورها همیشه ثابت است. همچنین
پراکندگی جغرافیایی ترورها نشان از این دارد که دشمن به شدت فعال است و می‌خواهد
ترس را بر زن و مرد، شهری و روستایی مستولی کند.
اما تغیراتی
هم در ابزارِ جنایات آنها مشهود است. با نگاهی به ترورهایی که بعد از سال 88
در مناطق سنّی نشین کشورمان اتفاق افتاد(جزئیات را در پایان همین گزارش بخوانید)، به وضوح تفرقه افکنی و خدشه دار کردن
آرمان بزرگ امام خمینی(ره) در «وحدت شیعه و سنی» را بوسیله مزدوران دشمن مشاهده می
کنیم. همچنین خادمان مردم، چهره های مردمی، سوژه های جدید ترور هستند.
حالا دیگر
مدعیان حقوق بشر در ترور شخصیت های مهمِ نظام ناکام مانده‌اند. آنها به خوبی
دریافته اند که اگر به صورت دهه 60 اقدام به ترور کنند، پاسخ کوبنده‌ای در
انتظارشان خواهد بود. همانطور که مزدوران رژیم صهیونیستی اکنون در هیچ جای دنیا
آرامش ندارند! به خصوص در هتل‌های لوکس و چند لایه‌ی امیرنشینان! حتی "ترامپ"،
عامل ترورِ شهید سپهبد قاسم سلیمانی(ره)، در نطق‌های اخیرش به ترسش از انتقامِ
مردم ایران اعتراف کرده است. "مایک پمپئو" در یک مصاحبه‌ای تلویزیونی از
کنگره آمریکا تقاضا کرده است که هزینه محافظت از او و "ترامپ" را افزایش
دهند. با این حال نیش این عقرب هم از سر کینه است هم سر از عادت!
هدف‌هایِ
مردمی، کربلای تاسوکی
در شامگاه
بیست و پنجم اسفندماه 1384 در 90 کیلومتری زابل در ریگ زاری داغ به نام «تاسوکی»
واقعه تروریستی دلخراشی رخ داد که در آن 22 نفر از مسافران عبوری توسط عده‌ای از سربازان
مزدور وهابیت به شهادت رسیدند. تروریست‌ها لباس نیروی انتظامی به تن داشتند و یک
ایست بازرسی ساختگی برقرار کرده بودند، آنها هفت نفر را مجروح و هفت نفر دیگر را
گروگان گرفتند که شش نفر از آنها به تدریج و طی 200 روز آزاد شدند.
«رضا لک
زایی» نویسنده کتاب تاسوکی(خاطرات یک گروگان) که مدتی یکی از گروگان‌های این گروه
بوده، از گرایش "جندالله" به "ابومصعب الزرقاوی" و "فرقه وهابیت" صحبت کرده است. هرچند
اشتراک این گروه تروریستی در "خونخواری" با سایر گروه های تکفیری در
منطقه، نشان از همفکری آنها دارد. گروه تروریستی "جندالله" به رهبری "عبدالمالک ریگی"
معدوم در24 عملیات تروریستی خود از سال 1384 تا 1389 در استان «سیستان
و بلوچستان» 210 هموطنِ
مظلوم ما را شهید و 496 نفر را مجروح و زخمی نمودند.
حمله
انتحاری به مسجد جامع زاهدان در 24 تیرماه 89 (شهادت 27 نفر و زخمی شدن 169 نفر دیگر)، بمب‌گذاری در مراسم تاسوعا در چابهار
در 24 آذر 89 (شهادت 39 عزادار حسینی)، حمله انتحاری به نمایشگاه صنایع دستی در شهر
سرباز، 26 مهر 88 (شهادت 41 نفر و 150 مجروح) و... از جنایات این گروهِ جانی بود.
قطعا نام "جندالشیطان" بیشتر برازنده چنین درندگانی است.
هدف‌هایِ
مردمی، ترور سردار دلها
شاید دردناک‌ترین
جنایتِ آمریکایی‌ها در سالهای اخیر، ترور شهید قاسم سلیمانی(ره) فرمانده سپاه قدس
در 13 دیماه 98 در فرودگاه بغداد باشد. او یک منصب نظامی داشت ولی در طی سالیان
خدمتش در آنسوی مرزها، دشمن نتوانست در «میدان جنگ» به او آسیبی برساند. شاید مهمترین
انگیزه ترور او، آنهم در یک منطقه غیر نظامی، فقط یک چیز بود؛ او دیگر "ژنرال
سلیمانی" نبود. اکنون "قهرمانِ مردمی مقاومت" شده بود و هدف دشمن
هم از ترور او، خالی کردن دل مردم و در نهایت پاشیدن تخم ترس و ناامیدی در دل جبهه
مقاومت و مردم منطقه بود!
هدف دشمن
در این ترور با ترورهایی که گفته شد، یکسان است. ترورشهید سلیمانی و یارانش شاید
یکی از پرهزینه‌ترین عملیات‌های آمریکا در منطقه محسوب شود. نه قاسم سلیمانی و نه
ابومهدی مهندس هدف راحتی بودند و نه امنیتی بعد از شهادت آنها، برای آمریکا در
منطقه باقی می‌ماند. اما آنها دیگر به خونریزی عادت کرده بودند و ماشه را کشیدند!
ولی مراسم مردمیِ تشییع پیکر سردار سلیمانی و همرزمانش نشان داد که ؛ تیر دشمن به
هدف نخورده و به قول رهبر معظم انقلاب(مدظله‌العالی): «شهید سلیمانی برای دشمنانش
خطرناک‌تر از سردار سلیمانی است».
هدف‌هایِ مردمی، ترور خدمتگزاران مردم
با گذشت
زمان در ترورهای اخیر، سوژه‌های مورد نظر دشمن هم تغییر کرده است. سوژه‌هایی که
کارشان فقط «خدمت» است. آنها که مناصب سیاسی و نظامی ندارند و حتی به ظاهر خطری هم
برای دشمن ندارند، اما آنها «حلقه وصل» و «منادی امید» در جامعه هستند. ائمه جماعات
، مبلغان دینی و آمران به معروف که با کمترین امکانات، همتشان به کار خیر است. به
راستی دشمن از ترور آنها چه می‌خواهد؟ با ذکر مواردی شاید این مسأله به خوبی روشن
شود که دشمن می‌خواهد؛ روحانیتی که نمایندگان حکومت اسلامی در جامعه محسوب می‌شوند،
از خدمت به مردم دست بکشند، تا فاصله مردم با حکومت زیاد شود و یا مردم خدمات آنها
را نادیده بگیرند. همین!
ابزارِ
ترورِ خدمتگزارانِ مردم هر کس و هرچیزی می‌تواند باشد. یک تکفیری دو آتشه، یک
شهروندِ عصبانی و یا یک «اینفلوئنسر»، شاید هم سلبریتی‌های یک شبه!
"فتنه‌خانه"
کجاست؟
"علی
دارابی" معاون وقت امور استان های سازمان صدا و سیما در سال 98 از "فعالیت
295 شبکه فارسی زبان ماهواره‌ای علیه مقدسات و اعتقادات جوانان" خبر می‌دهد. این
تنها آمار تلویزیون‌هاست! هرکدام از آنها چندین "کانال و پیج" (صفحه) در
فضای مجازی دارند! بماند که هنوز آمار دقیقی از حسابهای غیر رسمی که علیه «نظام
اسلامی ایران» فعالیت می‌کنند، وجود ندارد. اما واضح است که هرکسی بیشتر به این "فتنه‌خانه"
می‌رود، بیشتر برای "ماشه" شدن آماده می‌شود و لزوماً هر گلوله‌ای که می‌چکاند،
سُربی نیست. در ادامه به هدفِ این گزارش که چه کسانی اهدافِ تبلیغاتِ منفی
تلویزیون‌ها و حسابهای مجازی دشمن هستند بیشتر می‌پردازیم.
هدف هایِ
مردمی، مدافعان مردم
ترور طلبه
شهید علی خلیلی، جوان ناهی از منکر 25 تیر 1390 در منطقه تهرانپارس(تهران)
شهید خلیلی
قبل از شهادت و در دوران نقاهت ماجرا را اینگونه شرح داده است: «ساعت دوازده شب
بود. بعد از فلکه تهرانپارس دیدیم که چند نفر دارند دو خانم را اذیت می‌کنند و
داشتند به زور سوار ماشینشان می‌کردند که ما رسیدیم. من از موتور پیاده شدم و رفتم
به آنها تذکر دادم. ولی گلاویز شدیم. در این حین یک چاقو، نمی‌دانم از پشت بود یا
از جلو، نثار ما شد.»! سرانجام علی خلیلی در 3 فروردین 1394 بر اثر عفونت ریوی در بیمارستان بعثت به فیض شهادت نائل می‌آید.
قاتل
خلیلی و بسیاری از همداستان‌هایش، قطعاً تعرض به ناموس مردم را از تلویزیون ایران
و از درس و مدرسه یاد نگرفته‌اند. آنطور که شواهد نشان می‌دهد، رفتار قاتل ناشی از
فقر هم نبوده(وضعیت‌مالی) که بلند فریاد بزنند: "از هر در فقر بیاید از همان
در ایمان می‌رود". منشاء این رفتارها، تبلیغات هنجارشکنانه و شبانه روزیِ
دشمن در فضای مجازی و تلویزیون‌های بی‌شمارش است.
ترور شهید
حجت الاسلام جمشید بحری، امام جماعت مسجد امام جعفر صادق(ع) 6 آبان 1396 درمترو
امام خمینی(ره) (تهران)
حجت
الاسلام بحری در هنگام ورود به ایستگاه مترو مورد حمله فردی به ظاهر روانی قرار می‌گیرد
که با چاقو به وی حمله کرده و او را به قتل می رساند. قاتلش اینگونه ماجرا را شرح
می‌دهد: «برای حل مشکل حقوق معوقهام مقابل مجلس رفتم اما موفق به ورود مجلس نشدم. از
شدت خشم، تصمیم گرفتم یک مقام مسئول را به قتل برسانم. برای رسیدن به هدفم یک
چاقو خریدم و در خیابان قدم می‌زدم تا اینکه به مقابل مترو رسیدم و با دیدن یک
روحانی به سمت وی حمله‌ور شدم؛ گمان می‌کردم چون او روحانی است، حتماً باید مسئولیت
بالایی داشته باشد!»
اما بحری
که بود؟ حجت الاسلام علی ربانی نژاد یکی از ائمه جماعات شرق تهران: «او خلق
مهربانی داشت و بسیار به تساهل و مدارا با مردم تاکید می ورزید. ایشان
در تمام مدت تخریب و بازسازی مسجد امام صادق(ع) ]حاشیه اتوبان امام علی(ع) تهران
[شبانه‌روز پای کار بود و برای جمع آوری کمک‌های
مردمی فعالیت جدی انجام می‌داد.»
سرهنگ
اصغر تاجیک از دوستان قدیمی این روحانی
فقید درباره‌اش می‌گوید:« دائماً سراغ افرادِ غایب را در جلسات مختلف، از دیگران می‌گرفت.
حفظ و انسجام بچه‌های مسجد و یاران دفاع
مقدس بسیار برای او حایز اهمیت بود.»
ترور طلبه
شهید محمد تولایی، 15 شهریور 1397 در خیابان شیرازی (مشهد)
شهید تولایی
پیش از به کُما رفتنش، حادثه را اینگونه تشریح داده بود: «بعد از خروج از کتابخانه
سوار خودرو شدم تا به سمت منزل حرکت کنم که موتورسوار جوانی به خودرو نزدیک
شد و بعد از پاسخ به سلام او، در کمتر از چند ثانیه چاقوی خود را در قفسه سینه من
فرو برد!» در نهایت این روحانی 27 ساله با وجود داشتن سه فرزند خردسال، یک
هفته پس از حادثه دعوت حق را لبیک می گوید.
محمد
تولایی در روز حادثه در حال آماده شدن جهت عزیمت به مناطق اطراف شهر مشهد جهت
فعالیت تبلیغی در ایام ماه محرم بود. بهتر است بگوییم: او در حال جهاد بود. پلیس
همچنین به دنبال قاتل شهید تولایی است.
ترور حجت
الاسلام مصطفی قاسمی، امام جماعت مسجد حاج کربعلی همدان، 7 اردیبهشت 98 مقابل حوزه
علمیه (همدان)
صبح روز
شنبه هنگامی که مصطفی قاسمی از حوزه علمیه‌ی محل کار خود در محله آخوند همدان خارج
می‌شود، ضارب با اتومبیل پژو 206 بر سر راه وی قرار می‌گیرد و با اسلحه کلاشنیکف، دو گلوله به وی شلیک می‌کند که
بلافاصله موجب شهادتش می‌شود. قاتل پس از ارتکاب جرم از محل متواری می‌شود.
اما قاتل
کیست؟ تسنیم می‌نویسد: «بعد از وقوع این قتل، ضارب که «بهروز حاجیلویی» نام داشت،
در صفحه اینستاگرام خود نسبت به قتل این روحانی اعتراف می‌کند. پلیس هم که
بلافاصله در صحنه وقوع جرم حاضر شده بود، بعد از انتشار مطلب در صفحه اینستاگرام این
ضارب، خبر از شناسایی او می‌دهد. بهروز حاجیلویی در نهایت صبح روز بعد از قتل در
درگیری با نیروی انتظامی و مجروح کردن دو تن از نیروهای ناجا، کشته شد. «
«اما، پس
از انتشار خبر قتل طلبه همدانی، فیلمی در فضای مجازی منتشر شد که در آن یکی از
دوستان و هم‌فکران بهروز حاجیلویی، از وی به‌خاطر قتل طلبه همدانی تشکر می‌کند و این
اقدام را متأثر از دستور رضا پهلوی، فرزند شاه مخلوع می‌داند و مردم را نیز به این
کار تشویق می‌کند.»
ترور بسیجی
شهید محمد محمدی، 28 مهر 1399 در منطقه تهرانپارس (تهران)
در یک ترور
فیزیکی دیگر، آمر به معروف، بسیجی شهید محمد محمدی مورد سوء قصد قرار گرفت. ماجرا
از این قرار بود که شهید محمدی پس از مشاهده فحاشی و درگیری تعدادی از اراذل
و اوباش که با الفاظ بسیار رکیک و ناموسی و با صدای بلند، یک راننده
خانم و نانوای محله را مورد خطاب قرار
داده و فضای رعب و وحشت در محله ایجاد کردند، وارد عمل می‌شود تا به نزاع
پایان دهد. اما ناگهان پس از اصابت ضربه چاقو و تحمل جراحات ناشی از پارگی ریه و
قلب، به شهادت می‌رسد.
به گفته
شاهدان، پاسدار بسیجی محمد محمدی وارد صحنه شد و از اراذل و اوباش خواست که در
انظار عمومی، عفت کلام را رعایت کرده و به درگیری خاتمه دهند.
ترور
نافرجام حجت‌الاسلام سیدکاظم مصطفوی، امام جماعت مسجد حسنی، 2 خرداد 1400 در منطقه
نیروی هوایی، خیابان حافظیه (تهران)
به گزارش
فارس: «یکشنبه شب، امام جماعت مسجد حسنی در منطقه نیروی هوایی، خیابان حافظیه
تهران برای اقامه نماز مغرب و عشا به سمت مسجد در حال حرکت است که مورد ضرب و جرح یکی
از اراذل و اوباش این محله قرار می‌گیرد. براساس اعلام شاهدان، ضارب با تیغ موکت‌بری چند
ضربه به پشت این روحانی وارد کرد. البته با دخالت مردم، فرد ضارب دستگیر و تحویل نیروهای
انتظامی شده است.»
حجت‌الاسلام
سیدمحمود مصطفوی، پسرعموی امام جماعت مضروب، که خود نیز چندسال پیش مورد جراحت
اوباش قرار گرفته می‌گوید: سیدکاظم]مصطفوی[ بیش از 30 سال امام جماعت مسجد حسنی است و خدمات بسیار زیادی به خصوص برای کارآفرینی
در مسجد انجام داده است.
نکته جالب
در ماجرای سوءقصد به جان امام جماعتِ مسجد حسنی، شایعاتی است که پس از حادثه در
فضای مجازی دست به دست شد. گویا زخم شمشیر کم نبوده، زخم زبان آورده‌اند! پسرعموی
وی می‌گوید: «برخی در فضای مجازی اعلام کردند به دلیل آن‌که پسرعمویم به رئیس
جمهورِ اسبق و یکی از کاندیداهای انتخابات فعلی اجازه سخنرانی در مسجد را نداده،
به او حمله شده است، در حالی که اصلا چنین درخواستی ]از طرف آن شخص[ به مسجد او ارائه نشده بود.»
تروری
خونین، دوباره در حرم رضوی!
اما مورد
آخر این گزارش، بسیار متفاوت و دردناک است. "ابزاری" افسارگسیخته
از شدتِ جهل، شمشیری آلوده به زهرِ تفرقه را در مکانی مقدس، به قلب سه خادمِ خلق
خدا فرود می‌آورد. مگر در مغزش چه می‌گذشته که در لحظه‌ای سه انسان بی‌گناه را در
آن مکان پاک چنین به خاک و خون می‌کشد؟! در حرم مقدس رضوی که برای شیعه و
سنی و حتی ارمنی و کلیمی ملجاء و مأمن است.
ترور و
شهادت حجت‌الاسلام محمد اصلانی و حجت‌الاسلام محمد صادق دارایی و مجروحیت شدید حجت
الاسلام پاکدامن، 16 فروردین 1401 حرم امام رضا (ع)
روزنامه
جوان می‌نویسد: «روز سه‌شنبه مصادف با سوم
ماه مبارک رمضان، جنایت دیگری از تفکر کورکورانه تکفیری در حریم مقدس رضوی منجر به
شهادت و مجروح شدن سه نفر از فعالان حوزوی عرصه جهاد و تبلیغ شد. این سه روحانی با
سلاح سرد مورد حمله یک ضارب قرار گرفتند، دو تن از آنها به شهادت رسیدند و یک نفر
نیز مجروح شد. شهدای رمضان حرم مطهر شهید حجت‌الاسلام محمد اصلانی و شهید حجت‌الاسلام
محمد صادق دارایی بودند که در روز خاکسپاری شهید اصلانی، شهید دارایی هم به دوست و
همراهش پیوست و آسمانی شد. بر اساس اعترافات ضارب، وی به محض رسیدن به این سه
روحانی ضربه‌ای به شهید دارایی و بلافاصله ضربه‌ای دیگر به شهید اصلانی وارد می
کند. حجت الاسلام پاکدامن قصد داشته از ضارب فاصله بگیرد که از پشت ضربه‌ای به کتف
او وارد می‌شود و به زمین می‌افتد. اما سعی می‌کند در برابر ضربات متعدد چاقو
(حدود 20 ضربه) با دست و پا از خود دفاع کند.»
شهید
اصلانی بهترین گل‌هایش را در حاشیه شهر کاشت
درست
لحظاتی بعد از شهادت حجت الاسلام اصلانی، مظلومیتش دو چندان می‌شود. رازش فاش می‌شود؛
او سالها در حومه مشهد و منطقهای که عموماً فقیر نشین هستند، کار جهادی می‌کرد.
می‌نویسم؛ "کار جهادی" بخوانید؛ "جانفشانی"! همسر شهید اصلانی
در این رابطه می‌گوید: «دعای قنوت نمازهایش به خصوص نماز صبحش، شهادت بود. وقتی از
راهیان نور رفتیم کرمان مزار سردار شهید سلیمانی گفت: خانم دعا کن شهید شوم. مثل
حاج قاسم علاقه زیادی به روضه های حضرت مادر داشت.»
شریک
زندگی‌ایش می‌گوید: «باغبانی‌اش هم خوب
بود. حتی یک کشاورزِ خوب و قابل بود. به گل و گیاه علاقه داشت. اما به نظرم بهترین
گل‌هایش را در حاشیه شهر کاشت. همان خدمت کردن به محرومان را می‌گویم. یک عمر دوید
و گل کاشت، حالا توی حرم محل شهادتش را گلباران و سبز کرده اند. به این فکر می‌کنم
آن "جوان تکفیری" همسرم را در حرم شهید کرد و اگر نبودند مدافعان حرم
حالا کشور ما چه وضعی داشت؟ با آن نحوه حمله دشمن فقط عجز خودش را نشان داد».
برادرم
برای کودکان یتیم در مسجد جشن تولد گرفته بود
اما شهید
دارایی! در روستای «بِزَد» تربت جام به دنیا آمده است. شهری که شیعه و سنی همه با
هم برادرند. حتی پسرخاله‌هایش هم اهل سنت هستند. با این تفاسیر، باز یک سوال در
ذهن باقی می‌ماند؛ درد "قاتل" چه بوده؟
برادر
شهید دارایی در وصف او می‌گوید: «وقتی به خانه شهید در مشهد می رفتیم، می‌دیدیم او
تا دیروقت به خانه نمی‌آید، ما اطلاع نداشتیم که او روزها در پی بررسی مشکلات
نیازمندان حاشیه شهر بود و مثلا اگر خانواده‌ای به یخچال نیاز داشت تلاش می‌کرد در
همان روز یک یخچال برای آنها فراهم کرده و برایشان بفرستد. چندی پیش هم بر سر مزار او بودیم که حضور خانمی
بی‌سرپرست به همراه کودکان یتیم توجه ما را به خود جلب کرد، متوجه شدیم برادرم
برای این کودکان که از نعمت پدر محروم بودند در مسجد محل جشن تولد گرفته است تا آن
کودک یتیم را خوشحال کند، حالا با گذشت زمان از شهادت برادرم، ما کم کم از
اقداماتِ خیرِ او آگاه می‌شویم.»
حجت
الاسلام پاکدامن جانباز این حادثه تروریستی، هنوز "زخمهای عمیقش" را تحمل می‌کند، اما به همت او
و همرزمان جهادگرش، جای دوستان شهیدش در حاشیه شهر و بین نیازمندان خالی نیست.
حجت
الاسلام سید جواد هاشمی مدیر دفتر حراست و امور صیانتی حوزه علمیه خراسان درباره
انگیزه قاتل به خبرگزاری فارس گفته بود: «با توجه به اعترافات ضارب و بررسی محتویات تلفن
همراه وی، مشخص شده است که وی در فضای مجازی دنبال کننده سایت‌ها و کانال‌های
تندرو وهابی بوده و مستنداتی از تفکرات ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب در گوشی او
وجود دارد. علاوه بر این، وی دنبال کننده کانال‌های وابسته به جریان موسوم به تشیع
انگلیسی و از جمله سید صادق شیرازی نیز بوده و فیلم‌هایی از اهانت‌ها و تندروی‌ها
و ناسزا گفتن‌ها و فحاشی‌های این جریان را نیز در گوشی تلفن همراه خود داشته است. بر اساس مستندات به دست آمده، هر دو تفکر افزاطی مذهبی شیعی و سنی در ذهن
ضارب تاثیر گذاشته است که در نهایت منجر به شکل گیری انجام این جنایت در ذهن ضارب
شده و وی را مجاب به انجام جنایت کرده است.»
قاتل
شهیدان اصلانی و دارایی همین چند روز پیش(30 خرداد1401) قصاص شد.
انفجار در حرم علی بن موسی الرضا(علیه‌السلام)
سالها قبل از شهادت شهیدان اصلانی و دارایی یک حادثه تروریستی تلخ دیگری در حرم رضوی، در 30خرداد 1373 (20 ژوئن 1994) رقم خورد. منافقین برای افزایش تلفات و زخمی‌ها، انفجار را در روز عاشورا یکی از مقدس‌ترین روزها انجام دادند که حرم مملو از جمعیت در ظهر عاشورا بود.
بر اثر شدت انفجار که طبق نظر کارشناسان مربوط حجم آن معادل 10 پوند ( 4.5 کیلوگرم) ماده منفجره تی.ان.تی بود، 26 نفر شهید و بیش از 300 تن زخمی شدند. این ترور که به دست «گروهک تروریستی مجاهدین خلق» صورت گرفت، نشان داد؛ برای دشمن میدان جنگ معنایی ندارد. هدف او خونریزی است.
اینها ترور
نیستند؟
چه کسانی در
تلویزیون‌های لندنی و لس‌آنجلسی، صبح تا شب بر طبل تفرقه بین مردم ایران می‌کوبند؟
چه کسانی روحانیون خدمتگزاری را که در خون خود غلتیدند، در نظر قاتلانشان منفور
جلوه داده‌اند. این بار آنها اسلحه را به سمت مردم گرفته‌اند. اسلحه رسانه، ابزار
و ماشه‌ی جهل، ولی هدفی مقدس!
جالب است
این تلویزیون‌ها حتی یک ثانیه هم تبلیغات ندارند! کارمندانشان سه شیفتِ کاری "لجن‌پراکنی"
می‌کنند! مُزد آنها را کدام دولتها و جریان‌ها می‌دهند؟ ساختمانهای مجلل با امکانات
تمام حرفه‌ای در دل لندن و نیویورک و لس‌آنجلس از کجا می‌آید؟
باری!
آنها می‌خواهند جمهوریت را از «جمهوری اسلامی ایران» بگیرند! ترورهای اخیر همه در
همین راستا هستند. خلاصه‌ی تمام پیام‌های آنها از رسانه‌هایشان این است که:
روحانیونِ بی دفاع را در خیابان بکشید! آمران به معروف و دلسوزان جامعه را بکشید! بسیجیان
را بکشید! اما نباید غافل شویم که این رسانه‌ها در واقع دارند این پیام را ارسال
می‌کنند؛ مردم را بکشید!
و اما قبل از اینها
برخی از حملات تروریستی
علیه روحانیت انقلابی:
ترور و شهادت آیت‌الله
مرتضی مطهری در12 اردیبهشت 1358 در تهران، ترور نافرجام حجت‌الاسلام اکبر هاشمی
رفسنجانی4 خرداد 1358 در تهران، ترور و شهادت آیت‌الله دکتر محمد مفتح 26 آذر1358
در تهران، ترور و شهادت آیت‌الله سیدمحمود قاضی طباطبایی 10
آبان 1358 در تبریز، ترور نافرجام آیت‌الله خامنه‌ای 6 تیر 1360 در
تهران، انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی و شهادت آیت‌الله دکتر بهشتی و چندین تن از
روحانیان مبارز7 تیر 1360 در تهران (74 شهید)، انفجار دفتر نخست‌وزیری 8 شهریور
1360 تهران (محمدعلی رجایی، محمدجواد باهنر و عبدالحسین دفتریان به شهادت رسیدند.)
، ترور و شهادت آیت‌الله علی قدوسی14 شهریور در تهران، ترور و شهادت آیت‌الله سیداسدالله
مدنی20 شهریور 1360 در تبریز، ترور و شهادت آیت‌الله سیدعبدالکریم هاشمی‌نژاد 7 مهر 1360 در
مشهد، ترور ناموفق آیت‌الله واعظ طبسی و حجت‌الاسلام فرزانه 29 بهمن 1361 در مشهد،
ترور و شهادت آیت‌الله سیدعبدالحسین دستغیب20 آذر1360 در شیراز(در این حادثه هشت
تن شهید و پنج‌تن زخمی شدند)، ترور و شهادت آیت‌الله محمد صدوقی11 تیر 1361 در
یزد، ترور و شهادت ماموستا برهان عالی 21 شهریور 1388 در سنندج، ترور و شهادت
ماموستا محمد شیخ‌الاسلام 27 شهریور 1388 در سنندج، ترور و شهادت مولوی مصطفی جنگی‌زهی 30 دی 1390 در
راسک، ترور نافرجام حجت الاسلام مهدی محمدی، حاکم شرع شهرضا،12 فروردین 60 در
شهرضا، ترور نافرجام آیت الله ربانی شیرازی نماینده امام در فارس و عضو فقهای شورای
نگهبان که منجر به مجروحیت ایشان شد، 8 فروردین 60 در شیراز، ترور نافرجام آیت
الله سید محمد ربانی شیرازی، 15 فروردین 60 در قم، ترور شهید ملاعلی جلالی زاده و اعضا خانواده اش توسط عناصر
ضدانقلاب، 19 تیر 60 در سنندج، ترور نافرجام حجت الاسلام ناطق نوری، 29 تیر 60 در
تهران، ترور نافرجام حجت الاسلام سلطانی؛ رئیس بنیاد شهید ایلام (که منجر به مجروحیت
ایشان خانواده وی شد) 19 مرداد 60 در ایلام، ترور نافرجام آیت الله موسوی اردبیلی رئیس دیوان عالی کشور
2 دیماه 59 ، 19 و 24 مرداد 60 در تهران، ترور و شهادت حجت الاسلام شیخ محمدجعفر
محمدی عراقی (معروف به حاج‌آقا بهاءالدین عراقی)، کاندیدای جامعه روحانیت کرمانشاه
برای مجلس شورای اسلامی با5 تن از همراهانش 20
مرداد 60 در کنگاور(بعد از اقامه نماز جماعت)، ترور نافرجام آیت‌الله
ربانی املشی 2 شهریور 60 در تهران، ترور و شهادت حجت‌الاسلام حاج سید مرتضی آیت‌اللهی
طباطبائی یزدی، امام جماعت مسجد خرقانیِ تهران 9
شهریور 60 در تهران، ترور و شهادت حجت‌الاسلام مرتضی خدادادی(خدادی)،
نماینده امام در جهاد سازندگی بندر انزلی(همسر وی نیز به شدت مجروح شد) ، 11شهریور 60 در بندرانزلی، ترور
نافرجام و مجروحیت محافظ آیت‌الله شاه آبادی؛ نماینده مجلس شورای اسلامی2 مهر 60 در
تهران، ترور نافرجام حجت الاسلام ناطق نوری، نماینده امام در جهاد سازندگی و مجروحیت
ایشان 13 مهر 60 در تهران، ترور نافرجام حجت الاسلام هادی غفاری، نماینده مردم تهران
در مجلس شورای اسلامی 13 آبان 60 تهران، ترور و شهادت حجت‌الاسلام عباس خلیلی، مدرس حوزه علمیه
ذوالفقار اصفهان 29 آبان 60 در کرمان، ترور شهید ملااحمد ذوالفقاری؛ امام جمعه بوکان در حال
اقامه نماز(همسر وی مجروح شد) اول دی 60 در بوکان، ترور نافرجام و مجروحیت حجت
الاسلام محمد خامنه‌ای، نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی (دو محافظ وی شهید
شدند)20 دی 60 در تهران.
ترور دانشمندان هسته‌ای
به بهانه واهی توقف تولید بمب، آن هم توسط یک رژیم کودک کش!
شهید مسعود علی‌محمدی، 22 دی 1388(درحالی‌که که قصد خروج از منزلش را داشت بر اثر انفجار
یک بمب کنترل از راه دور ترور شد)،
شهید مجید شهریاری، 8آذر 1389(در نتیجه چسباندن بمب مغناطیسی توسط راکب ناشناس موتور سیکلت به خودرویش در
تهران ترور شد)،
شهید مصطفی احمدی روشن، 21 دی ماه 1390( وی پس از خروج از منزل توسط راکب ناشناس موتورسیکلت با چسباندن بمب مغناطیسی
به خودرو شخصی‌اش روبه‌روی دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی تهران،
همراه با یکی از کارمندان خود با نام رضا قشقایی به شهادت رسیدند)،
شهید داریوش رضایی‌نژاد اول مرداد 90 (با اصابت 5 گلوله در مقابل منزلش به
شهادت رسید)،
شهید محسن فخری‌زاده مهابادی، 7 آذر 1399 (او در شهر آبسرد، شهرستان دماوند، با شلیک گلوله از یک
اسلحه خودکار، مقابل دیدگان همسرش شهید شد).
منبع آماری ترورها : بنیاد هابیلیان