به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مرکز رسیدگی به امور مساجد، مسجد ایده؛ امام بزرگوارم، حضرت هدایت، هادی جان،
وقتی معتصم ملعون شما را تبعید نمود، چون به نجف، بارگاه جد بزرگوارت
علی(ع) رسیدی، اینگونه حضرت را خطاب نمودید: السَّلامُ عَلَیْکَ یَا
أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ سَیِّدَ الْوَصِیِّینَ وَ وَارِثَ عِلْمِ
النَّبِیِّینَ وَ وَلِیَّ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ مَوْلایَ وَ مَوْلَى
الْمُؤْمِنِینَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ….
مولاجان، چه خوب با آیات قرآن، حقانیت
ولایت مولا را اثبات نمودید و چه زیبا و کریمانه در غدیر زیارتش کردید. در
شب ولادت شما، که اشارت زیبای الهی در ماه ذی‌الحجه است، برگ‌های زیارت
غدیریه را می‌گشاییم و زمزمه‌کنان به پیشواز غدیر می‌رویم:
ایده: معرفی، شرح و تفسیر زیارت شریف غدیریه توسط ائمه جماعات در ۱۵ ذی‌الحجه سالروز ولادت امام هادی(ع)
مشروح ایده
۱۵ ماه ذی‌الحجه، سالروز ولادت امام
هادی(ع) می‌باشد. حضرت امام هادی(ع) برای ما دو یادگار ارزشمند به جای
گذاشته‌اند که شایسته تامل و تدبر است. اولین یادگار معروف ایشان زیارت
جامعه کبیره است که مشحون از عبارات زیبا در ولایت و امامت ائمه معصوم
می‌باشد. دومین یادگار ایشان که کمتر بدان توجه شده و مغفول مانده است
زیارت شریف و ارزشمند غدیریه می‌باشد که آن حضرت در عبور از زیارت جد
بزرگوارشان امیرالمومنین(ع) در روز عید غدیر نوشته‌اند.
شایسته است در سالروز ولادت آن حضرت که
به خواست الهی در ایام ذی‌الحجه واقعه شده است، ائمه جماعات این یادگار
شریف را برای عموم مردم معرفی نمایند و در شرح و تفسیر عبارات زیبای آن
بکوشند. همچنین ائمه جماعات می‌توانند در این جلسات نسبت به اعلام عمومی
جهت قرائت دسته‌جمعی زیارت غدیریه در روز عید غدیر اقدام نمایند.
بایدها و نبایدها
قبل از معرفی زیارت، ایام غدیریه معرفی و ارتباط زیارت غدیریه و ولادت امام هادی(ع) بیان گردد.
امام جماعت بعد از سخنرانی، زمان مراسم قرائت دسته‌جمعی زیارت غدیریه در مساجد را اعلام نماید.
زینت‌ها و مستحبات
استفاده از سامانه پیامکی جهت ارسال عباراتی زیبا از زیارت غدیریه به عموم جهت معرفی و تبلیغ
نصب عبارات زیبای زیارت غدیریه در معابر عمومی همراه با اعلام زمان قرائت دسته‌جمعی زیارت
برگزاری مسابقه شرح و تفسیر از کتاب زیارت غدیریه
پشتوانه نظری
حضرت رسول اکرم(ص) فرمودند:
“یاد کنید در مجالس و گردهمایی‌های خود
فضائل علی بن ابی‌طالب را، زیرا یاد کردن از علی، یاد کردن از من است و یاد
کردن از من، یاد کردن از خداست”.
عین الحیوه، صفحه