به گزارش پایگاه تخصصی مسجد، چند روز پیش مرکز رسیدگی به امور مساجد در سلسله بزرگداشت‌های علما و خیرین، یاد خیر مسجد ساز دماوندی را که کارنامه‌ای بی نظیر در امور خیریه از خود به یادگار گذاشته را گرامی داشت.
حاج میرزا عبدالله توسلی, کسی که قریب به 400 مسجد در سرتاسر جهان ساخته است. مدرسه فیضیه، مسجد جامع دماوند، مسجد و مرکز اسلامی هامبورگ، مسجد ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی، مسجد اعظم قم، مسجد امام حسن مجتبی(ع) تهران، مسجد و
حرم امامزاده یحیی(ع) تهران، مسجد فرشته تهران و بسیاری از موارد دیگر که چه بسا میرزا عبدالله در خفا و گمنامی ساخته است.
این خیر مسجد ساز که در همه امور خیریه از مسجد تا مدرسه و اطعام نیازمندان دست به خیر داشته است، تنها 60 سال زیست و چندی قبل از انقلاب اسلامی دار فانی را وداع گفت. وی مورد اعتماد و وثوق بسیاری از علما و بزرگان دوره خود بود. به نحوی که حتی امام خمینی(ره) در جریان ساخت مدرسه فیضیه، توصیه کردند که از تجارب و خدمات این مرد بزرگ بهره گرفته شود که در خاطرات مرحوم عسگر اولادی به تفصیل آمده است. اما در بین این علما مرحوم علامه امینی به پاس تشکر از خدمات ارزشمند این مرد بزرگ نامه تشکری برای او می‌نویسند.
نامه تشکر علامه امینی از میرزا عبدالله توسلی
دوم جمادی الثانی 1367 در حدود 72 سال پیش, علامه خبیر، غیور و دانشمند کم نظیر، مرحوم آیت الله علامه شیخ عبدالحسین امینی تبریزی، صاحب کتاب گرانسنگ الغدیر، در پاسخ گره گشایی و کار گشایی حاج عبداله توسلی و نیز تشویق وی به تداوم راه پر خیر و برکت امور خیریه، مسجد و مدرسه سازی، وی را چنین خطاب کرده و می‌نویسد:
خدمت با سعادت جناب مستطاب، زبده الاماجد، فخر الاخیار، جناب آقای میرزا عبداله توسلی زید اقباله
... از نوید سلامتی و صحت مزاج مبارک عالی بی نهایت مسرورم، از این همت به درگاه حضرت حق تعالی سپاسگزارم و دوام این فضل الهی را از پیشگاه ایزدی خواستارم.
... حقیر تشکر این موفقیت سرکار را به حضور اقدس حضرت امیرالمومنین تقدیم داشته و جدّاً عزت و اقبال و سعادت و توفیق را به سرکار عالی از پیشگاه ایزدی مسئلت نمودم. سِزَد که خود آن جناب، شکر ها از این توفیق به جا آورده و یک دنیا مسرور و خرّم شوید. چنانچه متعهد شده‌ام، امیدوارم که قابل بوده و هماره و باید و شاید نائب الزیاره بوده و دعا گو گردم.
این خدمت سرکار در دفتر حضرت امیرالمومنین علیه اسلام محسوب و ثبت و رجاء واثق دارم که عن قریب نتایج حسنه‌ی این عمل خود را مشاهده می فرمائید. معلوم است که داستان خیرخواهی و دست‌گیری و به درد مردم خوردن ، موهبتی است از خدای متعال و ابداً مربوط به ثروت و مال داری نمی‌باشد ....
و این فراز آخر از کلام صاحب الغدیر ، بهترین معرّفی است از شخصیت والای آن نیک مرد فرزانه که به دهها و صدها فعالیت خیراندیشانه ، با اخلاص و انگیزه اهتمام داشت.
مشاور امین عالمان بزرگ
حاج عبداله توسلی؛ به واسطه کارهای خیر و روح بزرگش به تدریج شناخته شده با علما حشر و نشر پیدا می‌کند. بزرگانی چون حضرات آیات و حجج الاسلام: بروجردی، امام خمینی(ره)، خویی، مرعشی نجفی، میرزا هاشم آملی، حاج سید احمد خوانساری، حاج سید عبداله شیرازی، علامه شیخ عبدالحسین امینی، حاج میرزا جواد آقا تهرانی، شهید شیخ مرتضی مطهری، شهید شیخ محمد مفتح، شهید سید محمد حسین بهشتی، شهید شیخ محمد جواد باهنر، شهید شیخ علی قدوسی، حاج شیخ احمد مجتهدی، حاج شیخ محمد تقی مصباح یزدی، حاج سید حسن مصطفوی، حاج شیخ محمد رضا مهدوی کنی، شیخ محمد تقی فلسفی، شیخ عباسعلی اسلامی، شیخ زین العابدین سرخه ای، شیخ محمد تقی شرعی، شیخ مهدی حائری تهرانی، سید علی غیوری و ....
اینها فهرستی از مراجع و عالمان فرزانه ای هستند که مرحوم حاج میرزا عبدالله توسلی با آنان انس داشته است و در فعالیتهای مختلف فرهنگی، آموزشی، اجتماعی، سیاسی، همراه و یاورشان بوده است.
همین ارتباط موجب شد که تا حاج عبدالله یک نیکوکار جامع الاطراف با نگاهی بلند و دیدگاهی روشن و آینده نگر باشد که کار خیر را در همه ی ابعاد آن بر عهده می گرفت و مخلصانه انجام می داد.