فاطمه معصومه (س) فاضل ترین دختر امام موسی کاظم است. ایشان در اولین روز ماه ذی قعده سال 173ه . ق یعنی 25 سال بعد از تولد امام رضا در شهر مدینه منوره به دنیا آمدند. ده ساله بود که پدر را به زهر کین به شهادت رساندند و داغ از دست دادن پدر، گرمی زندگی حضرت را از وی گرفت و تنها تکیه گاه اش در روزهای سخت برادرش ابالحسن بود[1].
اُسوه علم وادب
با آنکه امام موسی بن جعفر (ع) غیر از فاطمه معصومه (س)، دختران دیگری نیز داشت. در میان همه آنان، تنها اوست که دارای امتیازات والایی بوده است. زیرا او همچون جده اش حضرت زهرا (س) در علم و عمل و شرافت و قداست و کمالات، گوی سبقت را از دیگران ربود و به راستی حضرت معصومه، فاطمه ثانی و تجلی دوباره ام الائمه و آینه دار وجود حضرت صدیقه طاهره و جلوه گاه جمال و اوصاف برجسته مادر گرامیش فاطمه زهرا (س) بوده است. به ویژه آنکه هر دو با رنج زیستند، هر دو چون گل محمدی عمری کوتاه داشتند و هر دو فاطمه بودند. ...
برای مشاهده ادامه مقاله کلیک نمایید